مضحکه صلح ملا با طالب
محمد همایون سرخابی محمد همایون سرخابی

لندن

29 ماه نوامبر 2010

                               

                                

برهمه گان روشن و هویداست که تیم بی کفایت و سراپا آغشته با فساد دولت آقای حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان طی هشت سال گذشته همواره کوشیده است با صرف و هزینه بیشمار دارایی بیت المال و جامعه بین المللی ، ضعف ،  ناتوانی  و ناکامی خویش را در امور اداره کشور با دایر نمودن جرگه های بی نتیجه و شورا های مضحک و نمایشی صلح پنهان نموده و به اصطلاح عامه خاک به چشم مردم جهان بریزند .                                                             

چنانچه از مدتی است که صدای دهل و سرنای شورای عالی صلح  کنونی در اقصی جهان گوش فلک را کر نموده و هر روز سر و کله استاد برهاندین ربانی رئیس جمهور پیشین کشور با 68 عضو آن ، زینت بخش اکثر رسانه ها و تلویزیون های جهان گردیده است .                             

 اگر با وجدان بیدار ، به کار نامه های شرم آور و جنایات چرکین و تکان دهنده سران تنظیم های  جهادی و طالبان پاکستانی این قهرمانان درد و رنج مردم اندکی مکث نمایم ، با روشنی در خواهیم یافت که ، این آدم کشان بی رحم تاریخ زیر شعار دفاع از دین مبین اسلام و تحقق احکام شریعت غرای محمدی چگونه با فریب ، نیرنگ و ریا کاری وجب ، وجب آبادانی میهن را ویران ، تخم نفاق و شقاق را به ویرانه های آن ریختند و افغانستان را به جهنم و ماتم سرا مطلقه مبدل نمودند .  

حضرت خواجه حافظ شیراز در مورد این قماش زاهدان ریاکار چه خوش فرموده است .            

آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت  ----- حافظ  ، این خرقه پشمینه بینداز و برو              

جای هیچ شک و تردید نیست که دین مقدس اسلام یکی از بهترین ادیان جهان و قوانین اسلامی نیز یکی از بزرگترین و بهترین قانون ها به شمار می رود . خدا (ج) خدای همه بشریت ، حقیقت او حقیقت همه بشریت و قانون او قانون همه بشریت است . ارتباط هر فردی از افراد این بشر با آفریده گارش نیز ارتباط  قلبی ، آگاهانه ، آزادانه ،  داوطلبانه ، شخصی و خصوصی است که نه به ترس ، خوف و ارعاب این جهان بلکه بر معنویت ، نیک بینی ، نیک اندیشی ، نیکو کاری و نیکو خواهی هر دو جهان تکیه دارد .                                                                            

دین مبین و بر حق اسلام  در حقیقت چون آب چشمه ها شفاف و زلال است . از هر منطقه و محلی که عبور نموده ، نتنها مورد قبول و حرمت ملیون ها انسان این کره خاکی قرار گرفته ، بلکه رنگ و بوی همان مناطق را نیز به خود اختیار نموده  است .                                             

اگر نظر اجمالی و مختصری در این راستا به جوامع اسلامی جهان انداخته شود ، در بعضی از این کشور ها مانند افغانستان خصوصیات بدوی و قبایلی خویش را رنگ و بوی مذهبی داده و آنرا مقدس میشمارند و طبق آن عمل میکنند و مخالفت بان را مخالفت با باور های اسلامی می پندارند . اما در بعضی از کشور های اسلامی قاره افریقا ، تفاوت های شگرفی نیز به مشاهده میرسد ، طور مثال در این کشور ها ، مردم هرگز حضیره و قبر قاتلان پدران و اجداد خود را به زیارتگاه  مبدل ننموده و از آن استعانت و استغفار نه میجویند .                                                        

 مگر در کشور عزیز ما افغانستان موضوع  برعکس آن است .  طور مثال آقایون ، شاه دو شمشیر ولی که با دوست خویش سر و سینه ، پا و دست نیاکان من و تو را برید اکنون قبر او به زیارتگاه خاص و عام تبدیل شده است . امام قطیبه که شهر میمنه را  یکسره  ویران و مردمش را قتل عام و شهر را کاملاً طعمه حریق و نامش را محترقه گذاشت امروز قبر او در ولایت بغلان نیز به زیارتگاه خاص و عام مبدل گردیده است . این همه بی حرمتی ها در برابر خون پاک اجداد و نیاکان نستوه ما ناشی از عملکرد سبک سرانه رهبران مذهبی میهن ما طی قرون متمادی میباشد

 دریغا از سه دهه بدین سو است که تروریست های بی رحم عربی و عجمی با همکاری ملا ها و چلی های گمراه شده افغانی ، با صرف بی پایان پول های باد آورده به شیوه جدید حملات انتحاری و حتی بم گذاری در مساجد را تحت شعار جهاد مقدس انجام داده و بار دیگر دست به ویرانی خانه من و تو و کشتن زنان و فرزندان ما میزنند . ولی مردم کشور ما از کنار این همه جنایات ساده لوحانه گذشته و با بی تفاوتی به آن  خیره می نگرند و طبق دستور این شیادان عمل میکنند .        

گوسفندی برد این گرگ مزور همه روز ----  گوسفندان دیگر خیره در او می نگرند                 

در حالیکه کشور عزیز ما افغانستان الحمد الله از صد ها سال بدین سو در تحت حاکمیت رژیم های  مختلف نتنها دین مبین اسلام را با تمامی احکام و اوامر آن در تمام عرصه های حیات فردی و اجتماعی از سطح تا عمق تطبیق و عملی نموده است ،  بلکه این کشور در جهت پخش و گسترش دین مقدس اسلام در کشور همسایه متعرض ما پاکستان و شبه  نیم قاره هندوستان و غیره ، جایگاه خاصی داشته و بهترین فرزندان این مرز و بوم جان های شیرین خود را در راه اسلام فدا نموده  و هیچ سوالی را در ذهن انسان باقی نه گذاشته و نه میگذارد که با چنان شتاب زده گی و ژست های ریاکارانه به قتل مخالفین سیاسی و ویرانی کشور مبادرت گردد .                                    

 دردا در طول تاریخ در کشور عزیز ما افغانستان همیش گروه های معینی از این تیکه داران مذهبی با استفاده از حربه دین و مذهب به دستور بادا ران خارجی و دشمنان رفاه و سعادت مردم جنایات نا بخشیدنی را علیه مردم ما مرتکب گردیده و مانع پیش رفت و ترقی کشور، رفاه و سعادت مردم ما گردیده اند .                                                                                        

شهروندان رنج کشیده کشور ما بعد از استقرار نظام های تنظیم سالاری و طالب سالاری به صراحت و روشنی دریافتند که این پیشوایان بی مروت تنظیمی و طالبی چگونه  بد ستور با داران عربی و عجمی خویش تحت شعار های فریبنده مذهبی با عقاید پاک و بی آلایش اسلامی مردم ما به خاطر زر اندوزی و گرفتن جاه و جلال نا جوان مردانه و سبک سرانه بازی نموده و افغانستان عزیز را فاقد همه داشته های با ارزش مادی و معنوی آن نموده ، فرهنگ قرون اوستایی و منحط بیگانه را بر همه عرصه های زندگی مردم ما مسلط کردند .                                               

سوال عمده و اساسی در این جا است ، آیا میشود که بازهم به حاکمیت مشترک ملا و طالب  در کشور اعتماد نمود ؟ این شیادان بی مروت در زمان حاکمیت خویش کدام راه بهتری را برای مردم کشور ما را به ارمغان آوردند ؟ کدام آزادی های بیشتر فردی و اجتماعی را ارایه نمودند ؟ کدام قانون و عدالت جامع تر قضایی را بنیان گذاشتند ؟ کدام برنامه تعاونی نوع دوستانه انسانی را ایجاد کردند ؟ کدام وضعیت پیشرفته تر مدنی را هدیه نمودند ؟ کدام رفاه مادی و یا برتری سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی را پیشکش مردم ما نمودند ؟ کدام ارزش های اخلاقی و معنوی را بنیان گذاری کردند ؟ آیا هر کدام شان جهت تحکیم پایه های قدرت شخصی ، تنظیمی و گروهی شان در برابر آنانی که با ریختن خون های پاک خود به نام دین و وطن دشت و دمن کشور را گلگون نمودند جفا نکردند ؟ این شیادان فریب کار تاریخ بنام دین و مذهب آدم کشتند و میکشند و به دنبال آن با وجدان آسوده در انتظار بهشت آید یال خود نشسته و بر این باور بوده و هستند که تنها در جهان این ها اند که کلید حقیقت آلهی را در دست دارند و بس ! در حالیکه معرفت واقعی از راه اندیشه و عمل نیک بدست می آید که آن یک موهبت آلهی است ، نه از راه ابتذال و فریب کاری که متاسفانه آن را به نام اسلام عزیز نسبت داده اند .                                                              

این تشنه گان پول و قدرت بهترین فرزندان کشور را که جز رفاه و سعادت مردم  و آبادی میهن  آرزوی دیگر در دل نداشته و ندارند ، مهر کفر و الحاد زده ، مجال انجام خدمت در راه پیش رفت و ترقی کشور، رفاه و سعادت  مستضعفان  را نداده و نمیدهند .                                            

به قضاوت تاریخ مرتدان واقعی کسانی اند که  اعمال و تعلیمات شان بجای خدا شناسی و خدمت در راه مخلوق خدا (ج) کینه و نفرت بسیار به بار آورد و مردم را از راه حقیقت دور و به تاریکی ، عبودیت و اطاعت کورکورانه نزدیک نموده و همه خوشی های اجتماعی را از میان بردارد .     این مدعیان قدرت تا همین اکنون مردم ما را جهت کسب پول بیشتر و قدرت بیشتر به بهره کشی گرفته و به فلاکت مطلقه کشانده ،  دین و مذهب را در چهره مرگ و خون به جهانیان عرضه کرده اند . آیا آقای استاد عبدالرب رسول سیاف یکی از قهرمانان جهادی چند روز قبل در مراسم تجلیل از هفته شهید مسعود به صدای رسایی ، با صراحت به اندوخته های مالی خویش اعتراف و چنین بیان نکرد که  :                                                                                                

با خدا داده گان ستیزه مکن – که خدا داده را خدا داده                                                         

 برادر هموطن من : این تشنه گان پوند ، دالر و ایرو هرگز در صدد سعادت و خوشبختی من و تو  پیش رفت و ترقی کشور نیستند .                                                                                 

همه میدانند که در تمام ادیان توحیدی جهان دین مقدم بر خرد و اراده انسان تعریف شده است و دین باید نقش رستگاری اخروی را برعهده داشته و در راستای اهداف نیک ، معقول و مفید انسانی از آن استفاده به عمل آید .                                                                                 

 دین نقش تسریع کننده را برای بشریت دارد نه نقش توقف دهنده را . دین در برآوردن حاجات ، انسان ها را مدد گار میگردد . دین نه تنها یک موهبت آلهی است بلکه ضرورت انسانی نیز است و انسان همیش به آن اتکا و ضرورت دارد . باید از دین در راستای اهداف انسانی استفاده صورت گیرد نه اهداف سیاسی و شیطانی .                                                                                

دین باید در تسخیر اراده صلح آمیز انسان نقش اساسی خویش را بازی نماید ،  نه در راه قتل هموطن ، جنگ ، ظلم ، بی عدالتی ، غارت و ویرا نگری . وظیفه همه ما مسلمانان است تا دین عزیز خویش را  با خود قدم به قدم  به دنیای مدرن برده ، عظمت و ابهت آنرا حفظ بداریم .         

ابراهیم لینکن یکی از روسای جمهور سابق ایالات متحده آمریکا چنین گفته بود که :                 

همه را میتوان برای مدتی فریب داد ، عده ای را هم میتوان برای همیشه فریفت ، اما همه را برای همیشه نمیتوان فریب داد .                                                                                          

 به باور این کمترین ، در کشور عزیز ما افغانستان ، ملا و طالب بیش از این نمیتوانند همه را برای همیشه بفریبند . باید ملا و طالب در جایگاه خاص اجتماعی خویش قرار گیرند و به سوال اعاده حاکمیت شان برای همیشه خاتمه داده شود  و دست  این  تیکه داران دین و مذهب از گریبان مردم مظلوم ما کوتاه گردد ،  تا زمینه رشد ، پیشرفت و ترقی کشور ، رفاه و سعادت همگانی مردم ما تامین شود .  تدویر جرگه مضحک  کنونی صلح  که بین ملا و طالب زیر چتر اداره  مافیایی و سراپا آغشته با فساد دولت کنونی در کابل جریان است ، هرگز متضمن تامین صلح و آشتی ملی در کشور برباد رفته ما نخواهد شد ، که هرگز چنین مبادا .                                    

و من الله التوفیق                         


October 29th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
گزیده مقالات